My, alkoholicy, jesteśmy twórcami najbardziej przekonujących racjonalizacji. Ten fakt, wspomagany przekonaniem, że robimy dla AA rzeczy wielkie, może - przez naruszenie anonimowości - przywrócić do życia naszą starą i zgubną pogoń za osobistą władzą, prestiżem, publicznym uznaniem i pieniędzmi - tymi samymi nieprzejednanymi popędami, które, gdy podrażnione, w swoim czasie stawały się powodem naszego sięgania po kieliszek.

« « « » » »

Doktor Bob był znacznie pokorniejszym człowiekiem niż ja i anonimowość przychodziła mu raczej bez trudu. Kiedy stało się pewne, że jest on śmiertelnie chory, jego przyjaciele zaproponowali, aby powstał pomnik dla uczczenia pamięci jego i jego żony Anne - coś stosownego dla założyciela, oraz jego małżonki. Opowiadając mi o tym doktor Bob uśmiechnął się szeroko i powiedział: „Niech ich Bóg prowadzi. Mają jak najlepsze intencje. Jednak zostańmy - i ty i ja - pochowani tak samo, jak inni ludzie.”

Na cmentarzu w Akron, na którym leżą doktor Bob i Anne, prosty kamień nie zawiera nawet słowa o AA. Ten ostateczny przykład usunięcia się w cień okaże się dla AA cenniejszy niż jakiekolwiek skupienie publicznej uwagi czy też najwspanialszy pomnik.

Anonimowi Alkoholicy wkraczają w dojrzałość.
1.    str. 377
2.    str. 178