Myśl przewodnia AA
Szczerość i gotowość do dzielenia się sobą to godne podziwu atrybuty Wspólnoty. Im dłużej do niej należymy, tym łatwiej przychodzi nam zabieranie głosu na mityngach. Inni czerpią z naszych wypowiedzi naukę, siłę i nadzieję; my zaś odczuwamy ulgę, mogąc nareszcie odkryć przed ludźmi wstydliwe tajemnice naszego życia i duszy. Dzielenie się doświadczeniem umożliwia identyfikację, która zarówno mówiącym, jak i słuchającym przynosi wiele korzyści. Zrzucając z serce ciężar rozmaitych „sekretów”, przyspieszamy też proces zdrowienia.

Pytanie: Czy wiem, że im bardziej jestem szczery i otwarty, tym bardziej rosną moje szanse na zachowanie trzeźwości?
Medytacja
Niestrudzenie zwracaj się do Boga o siłę. Módl się o nią zawsze, kiedy czujesz, że twoje zamiary pozostają w zgodzie z twoim sumieniem i Bożym przewodnictwem - niezależnie od tego, czy dotyczy to spraw błahych czy niesłychanie ważnych. Szukaj Bożego wsparcia zwłaszcza wtedy, gdy twoje własne siły są już na wyczerpaniu - masz do tego prawo, a więc korzystaj z niego. Żebrak musi błagać o litość, a syn - po prostu domaga się swoich praw. By zbyt długo nie czekać na zmiłowanie, śmiało rość sobie prawo do tego, co należy się wszystkim Dzieciom Bożym, o ile tylko występują w słusznej sprawie.
Modlitwa
Modlę się, ażebym bez wahania szukał Bożego wsparcia zawsze, kiedy go potrzebuję.
Modlę się, abym uznał siebie za Dziecko Boże.

..KROK PIERWSZY


(My) “Przyznaliśmy…” (pierwsze słowo Pierwszego Kroku)
DWANAŚCIE KROKÓW I DWANAŚCIE TRADYCJI, STR. 23

Kiedy piłem, myślałem tylko: “ja” i “ja” albo “mnie”, “mną”, “o mnie”. Ta bolesna obsesja na punkcie siebie samego, ta choroba duszy i egoizm duchowy - skazały mnie na uciekanie się do pomocy butelki przez ponad połowę mojego życia.

Moje dążenie do Boga i do wypełnienia Jego woli dzień po dniu stało się możliwe dzięki temu, że Krok Pierwszy rozpoczyna się od czasownika w pierwszej osobie liczby mnogiej: “Przyznaliśmy”… Czułem że wielość ma w sobie siłę i moc i gwarantuje bezpieczeństwo- i że takiemu alkoholikowi jak ja może uratować życie. Gdybym sam próbował zdrowieć, zapewne byłbym umarł. Dzięki obecności Boga i innych alkoholików w moim życiu nabrało ono wyższego celu – stałem się nośnikiem uzdrawiającej miłości Bożej.